Twitter'da (@dintaciri) yazmıştım, burada da açıklayayım

Pazartesi saat 04.17'de Maraş Pazarcık'da 7.7 şiddetinde deprem oldu, ardından 13.24'de Maraş Elbistan'da 7.6 şiddetinde deprem oldu ki 17 Ağustos 1999 Gölcük depremi 7.4 şiddetindeydi. Maraş felaketi 10 ilimizi ve Suriye'yi vurdu, sabahleyin olayı öğrenince borsada pozisyonum olmadığı halde tweet attım, borsa tatil edilmeli dedim, zira Gölcük sarsıntısında 9 gün ara verilmişti, işlemler açılınca dahi borsa günlerce tepetakla gitmişti. Bu blogda anbean yayın yaptım, görebilirsiniz, pazartesi borsa iki kere genel devre kesiciden kıl payı kurtuldu. Bu arada o gün saat 09.50'de tarihte benzeri görülmemiş karar alındı, depo diye adlandırdıkları ucube bir kural getirdiler, yani maç oymanırken kural değiştirdiler. Buna göre o gün aldığınız hisseyi o gün satamayacaktınız. Eyvah! Çoğu borsacının 3, 5 misli alım limiti var, benimki 3, anlayacağınız 10 lirayla akşama 20 liralığını satmak üzere 30 liralık alış yapabiliyorsunuz. Adam hisse ucuzladı diye aldı ama satamadı, portföyündeki diğer kağıdı yok pahasına bastı, eksi pozisyonu için de herhalde kredi, borç aramıştır. Mantığa aykırı bir karardı, nitekim akşam iptal edildi, fakat borsa salı günü de açıldı, fotoğraflarını göreceğiniz üzere iki genel devre kesici de çare olmadı, üçüncü devre kesiciye yakın noktadan kapandı. Bu sabah da iki genel devre kesici olunca borsa gelecek çarşambaya kadar tatil edildi, bugünkü işlemler iptal oldu. Korkunçlarötesi işlemlere şahit olduk. İşin dramatik yanı da var: On ildeki on binlerce depremzedenin ve onların öteki kentlerdeki akrabalarının on binlercesinin borsada ve viopta pozisyonu vardır, belki kimisi long açmıştır. Eyvah! Enkaz altındaki ölünün, yaralının durumunu tespit etmek, işlemlere ara vermek gerekirdi, yapılmadı, utandıkları için twitter'ı kapattılar, halbuki yardımlar twitter üstünden koordineli gönderiliyordu. Vahameti düşünebiliyor musunuz? Kılıçdaroğlu diyeli, Türkiye yönetilmiyor, savruluyor. Ömrümde hiçbir iktidara iyi demedim ama Erdoğan kabinesinden kötüsünü görmedim. Yazık!