Fi tarihindeki kırıklarımdan biri yedi, sekiz ay önce beni aradı. Üsteğmenliğimde buluşuyorduk, şimdi izimi bulmuş, tek çocukla dul kalmış, öğretmenmiş, senle evlenmek istiyorum dedi. Hoppala! Götü kalkan beni buluyor. Selam söylemek niyetiyle babasını, annesini sordum, "şimdi helâdayım, seni aradığımı bilmiyorlar," (yalanın küpü) dedi, yani sıçıyormuş. Evlilik bu kadar boktan bir şey mi? Daha münasip yerde teklif edilemez mi? Neyse, caz yapmayayım, sifonu çekene kadar zevzeklendik, su şarıldadı, izdivaç önerisini kibarca reddettim, siktirnamesini takdim ettim. Bu arada fotoğraflarına baktım. Abu, o da nesi? Duba gibi şişmiş, kemik hariç ağırlığı 100 kiloyu bulabilir. Bense baklavaları dizdim, şimdi kick boks, kafes dövüşü şampiyonasına katılsam şampiyon olabilirim. Şu haline bakmıyor, evlenelim diyor. Bre kadın, üstüme çıksan kaburgam kırılır. Senle sevişmeye de gelmez, beni moron mu belledin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder