Dün akşam Zeynep Gürcanlı kardeşimi izleyeyim dedim, çok zeki iki siyasetçiyi de gördüm. Abdüllatif Şener ile Haluk Pekşen CHP'de en beğendiğim kişiler arasında, ancak ikisinde de acayip bir durum gözledim, cumhurbaşkanından bahsederken "sayın" diyorlar. Bu tabiri yadırgadım, ilkel toplumlara has bir gelenek olarak gördüm, çünkü bir insana sayın demek ötekilere de öyle demeyi gerektirir, simitçiye, hamala dahi, yoksa kişiye göre davranmış olursunuz ki nefsime yediremem, aynaya bakamam, bu nedenle asla böyle bir şey yapamam. İnsanın adının telaffuzu yeterlidir. Tabii Erdoğan'ın herkese "sen" diye seslenmesi de nezaketsizlik, çağdaş birine yakışmaz hele devlet adamında çok çirkin oluyor. Bizde işin ortası yok, uçlarda oynuyoruz, şirinlik yapayım diye ayarı kaçırıyoruz yahut hakaret ediyoruz. Batı toplumlarında işler normal ilerliyor, kimse başkasını farklı sıfat ile anmıyor. Trump'a, Putin'e, ... sayın denilmiyor. Türkiye'ye hiç alışamadım vesselam! Bu coğrafyanın adamı değilim, zaten aidiyet bağı hissetmiyorum, her şeyimiz bana ters geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder